Aan het eind van de vakantie moesten we het gehuurde vakantie-huisje schoon opleveren. De hele familie ging aan de slag: de één deed de afwas, de ander gooide de bagage in de auto en een derde begon te stofzuigen. Soms wisselden we de taken af. Zo kwam het dat ik een stofzuiger in mijn handen kreeg die al aan stond. “Hier, ga jij maar even verder.” Okee.
Toen het huis schoon was, moest de stofzuiger uitgezet worden. Een taakje van niks, behalve nu. Want de mij onbekende stofzuiger had geen duidelijke ‘uit’-knop. Verdorie. Ik zocht en werd er wanhopig van. De stofzuiger leek steeds harder te brullen. Waar zit die knop toch? Familieleden kwamen er bij en wisten het ook niet.
Het duurde even tot we de uit-knop vonden.
Welke ontwerper combineert er nu een draaiknop om het zuigvermogen te regelen, met een drukknop voor aan/uit? En dan wordt die aan/uitknop ook nog eens slechts aangegeven met een symbool in reliëf, zonder contrastrijke kleur. Tssssk. Dit is dé manier om een functie te verbergen.
Jongens, haal er volgende keer een ergonoom bij. Of gewoon een goede ontwerper die wat van ergonomie weet. Want al die mooie kreten op zo’n stofzuiger (‘SelfClean System’, ‘Sensor Bagless’, ‘Sensor Control’) zijn niets waard als de gebruiker de essentiële functies van een product niet snel kan vinden en bedienen.
