In juli 2014 kwam een bericht in de media onder de kop ‘Minder beenruimte in Boeing 737’ (zie link). Logisch, denk je, met de slechte economische situatie en overal bezuinigingen.
Aan de andere kant is er een trend in tegenovergestelde richting gaande. In juni 2014 woonde ik een lezing bij van een medewerker van Boeing die betrokken was bij het ontwerp van de Boeing 787 Dreamliner. Hij vertelde over het vele ergonomische (gebruiks)onderzoek en naar aanleiding daarvan ergonomische verbeteringen voor passagiers aan o.a. de ramen, de verlichting, de acclimatisering, het geluidsniveau en de bagagecompartimenten boven de stoelen. Mooi om iemand zo enthousiast te horen praten over het nut van ergonomische verbeteringen in het kader van een bedrijfsstrategie.
Ook de piloot wordt bij de Boeing 787 Dreamliner niet vergeten. De cockpit is ontworpen voor efficiëntie, comfort en commonality (zie link). Hoe zijn ze te werk gegaan? Dat vertelt het artikel ‘Ergonomics … a friend to the 787’ (zie link).
Twee tegenovergestelde trends: goedkoper en krapper zitten, of ergonomischer dus comfortabeler reizen. Deze variatie in het aanbod is vast een bewuste bedrijfsstrategie. Welke trend zou succesvoller zijn voor het bedrijf?
Over het succes van de 737 met krappere beenruimte kan ik nog geen informatie vinden. De 787 Dreamliner doet het echter uitzonderlijk goed:
“[…] the Boeing 787 Dreamliner has broken all records to become the most successful commercial airplane ever launched, with around 1000 orders from 58 customers already.” (bron)
De investeringen in ergonomisch onderzoek en herontwerp waren groot, maar lonen in ieder geval wel. Waarvan akte.
